بما 5 ستاره بده لدفن                       روی نظرات کلیک کن نظرتو بگو لدفن

میدانی...
بعضی ها را هر چقدر که بخوانی... خسته نمیشوی!
بعضی عا را هر چقدر گوش دهی... عادت نمیشوند!
بعضی ها هر چقدر تکرار شوند... باز بکرند و ناب!
دیده ای !
شنیده ای!
بعضی ها بی نهایتند!
مثل مادر....

آشناهای غریب همیشه زیادند

آشناهایی که میایند و میروند

آشناهایی که برای ما آشنایند

ولی ما برای آنها...

نمیدانم واقعا چرا و چگونه میشود

که همه روزی

آشنای غریب میشوند

یکی هست ولی نیست

یکی نیست ولی هست

یکی میگوید هستم ولی نیست

یکی میگوید نیستم ولی هست

و در پایان همه بودنها و نبودنها

تازه متوجه میشوی

که:
یکی بود هیشکی نبود

این است دردی که درمانش را نمیدانند

و ما هم نمیدانیم

که آن یکی که هست کیست

و آن هیچکس کجاست

کاش میشد یافت

کاش میشد شکستنی نبود

کاش میشد زیر بار این همه بودن و نبودن

خرد نشد.....

به خاطر تو خورشید را قاب می کنم و بر دیوار دلم می زنم

به خاطر تو اقیانوس ها را در فنجانی نقره گون جای می دهم

به خاطر تو کلماتم را به باغهای بهشت پیوند می زنم

به خاطر تو دستهایم را آیینه می کنم و بر طاقچه یادت می گذارم

به خاطر تو می توان از جاده های برگ پوش و آسمانهای دور دست چشم پوشید

به خاطر تو می توان شعله تلخ جهنم را

چون نهری گوارا نوشید

به خاطر تو می توان به ستاره ها محل نگذاشت

به خاطر روی زیبای تو بود

که نگاهم به روی هیچ کس خیره نماند

به خاطر دستان پر مهر و گرم تو بود

که دست هیچ کس را در هم نفشردم

به خاطر حرفهای عاشقانه تو بود

که حرفهای هیچ کس را باور نداشتم

به خاطر دل پاک تو بود

که پاکی باران را درک نکردم

به خاطر عشق بی ریای تو بود

که عشق هیچ کس را بی ریا ندانستم

به خاطر صدای دلنشین تو بود

که حتی صدای هزار نی روی دلم ننشست

عزیزم...

عشق را در تو ، تو را در دل ، دل را در موقع تپیدن

وتپیدن را به خاطر تو دوست دارم

من غم را در سکوت ، سکوت را در شب ، شب را در بستر

وبستر را برای اندیشیدن به خاطر تو دوست دارم

من بهار را به خاطر شکوفه هایش

زندگی را به خاطر زیبایی اش و زیباییش را

به خاطر تو دوست دارم

زندگینامه عطار نیشابوری

فرید الدین ابوحامد محمد فرزند ابوبکر ابراهیم عطار نیشابوری، از شاعران و عارفان نامی نیمه‌ی دوم سده‌ی ششم و نیمه‌ی اول سده‌ی هفتم هجری است. آن‌چه درباره‌ی زایش و رویش و مشرب و شعرهای وی در زیست‌نامه‌ها آمده است از افسانه و خیال‌پردازی خالی نیست. به همین سبب تاریخ زایش و چه‌گونه‌گی مرگ و یا جان‌باختن و تعداد آثار مسلم وی، هم چنان در غباری از تیره‌گی و تردید قرار دارد.بر پایه شواهد و اسناد موجود، وی در فاصله‌ی سال‌های ۵۳۷ تا ۵۴۰ هجری، در دَکَن، روستایی خوش آب و هوا، از توابع فرهنگْ شهر ِ نیشابور، پا به عرصه‌ی هستی نهاد. و در سال ۶۱۷ هجری، به هنگام قتل و عام مردم نیشابور به دست مغولان، وی نیز جان باخت. عطار نیمی از عمر خود را، چون بسیاری از تبار خویش، به پیشه‌ی عطاری- دارو فروشی- و طبابت گذراند، و چنان که خود می‌گوید:

به داروخانه پانصد شخص بودند
که در هر روز نبض می‌نمودم

نیمه‌ی دوم عمر خود را عطار وقف تألیف و سرودن اشعار عرفانی کرد. درباره‌ی چرایی و چه‌گونه‌گی دگرگونی درونی و رویکرد عطار به عالم عرفان، داستانی چند ساخته و پرداخته شده است. یکی از آن داستان‌ها بدین قرار است که: روزی فریدالدین عطار نیشابوری در مغازه‌ی خود مشغول کار بود . درویشی آمد و به وی سلام کرد . پس از چندی درویش از وی پرسید که تو چگونه می‌میری، ای عطار؟

شیخ عطار پاسخ داد : همان گونه که تو می‌میری.

درویش گفت : من به این صورت می‌میرم ٬ آن‌گاه کفش خود را زیر سر خود گذارده و دراز می کشد و یک الله می گوید و می‌میرد . گویند همین رخ‌داد زمینه ساز دگرگونی عطار شد. عطار عارفی فرهیخته بوده است، نقل است که وی بیش از چهار صد اثر را خوانده و مورد بررسی قرار داده است.

زادروز : ۱۳۲۳

محل تولد :تنکابن، مازندران

شغل /سبک : خواننده پاپ ایرانی، سنتی ایرانی

سیمین غانِم خواننده زن ایرانی است. از جمله آثار معروف غانم می‌توان گل گلدون من، سیب ، مرد من و قلک چشات را نام برد.

سیمین غانم در سال ۱۳۲۳ از پدری تهرانی و مادری اهل ساری در شهر تنکابن زاده شد.سیمین غانم از ۹ سالگی در جشن‌های

مدرسه می‌خواند.غانم در سال ۱۳۴۱ در مسابقه‌های آموزشگاه‌های ایران در رشتهٔ آواز اول شد.

 لیلا اوتادی که در سال ۸۸ با بازی در ۶ فیلم سینمایی عنوان پرکارترین بازیگر زن را به خود اختصاص داد هنوز چند روز از آغاز سال جدید نگذشته است که به طور همزمان مشغول بازی در دو فیلم سینمایی به نام های “پیتزا مخلوط” و “سورپرایز” است. طبق خبرهای موثقی که به دست ما رسیده است.

اوتادی برای بازی در “پیتزا مخلوط” که حسین قاسمی جامی کارگردانی آن را برعهده دارد مبلغ ۷۵ میلیون بابت ۲۵ روز بازی دریافت کرده است که این امر موجب شد اوتادی لقب گرانقیمت ترین بازیگر زن سینمای ایران را به خود اختصاص دهد. قرار بود در این فیلم الناز شاکردوست هم برای یکی از نقش های مکمل جلوی دوربین قرار بگیرد اما به خاطر عدم توافق مالی بین وی و تهیه کننده این همکاری شکل نگرفت.اوتادی امسال با فیلم های:عروسک، پسر آدم دختر حوا ،باغ قرمز،آدم کش،پیتزا مخلوط و سورپرایز روزهای خوبی را برای گیشه های سینما رقم خواهد زد.به نظر می رسد در شرایطی که هدیه تهرانی این روزها حضور کم رنگی در سینما از خود به نمایش می گذارد و آخرین فیلم او یعنی “شبانه” هم نتوانست در اکران موفق ظاهر شود می توان گفت سینمای ایران به ظهور سوپراستار جدید زن نیاز مبرم دارد و اوتادی نشان داده است که ویژگی های لازم برای سوپراستار شدن را دارد.

واسه ثبت نام 1 ساعت وایسادم
یارو اومده میگه میخوای ثبت نام کنی؟
پ ن پ اومدم حالتو احوالتو سفید رویتو سیه مویتو ببینم بروم

============

به یارو میگم حاجی بزن تو دنده من هول میدم روشن شه

میگه بزنم ۲ ؟
پ ن پ بزن ۳ فوتبال داره

============

بازم امشب مثل هر شب، تو دلت برام دعا کن

نم نمک سکوتو بشکن زیر لب خدا خدا کن

بازم امشب مثل هر شب، پر کن از صدات، هوا رو

قُرُق سکوتو بشکن، تازه کن ترانه ها رو

واسه عاشقا دعا کن که غریب روزگارن

هفت تا آسمونه اما یه ستاره هم ندارن

واسه عاشقت دعا کن که تو کار دل نمونه

تو فقط خدا خدا کن که خدا خودش می دونه

تو فقط خدا خدا کن تو فقط خدا خدا کن

بازم امشب مث هر شب تو برای من دعا کن

عکس های جدید و دیدنی از چهره پیر و شکسته شده سوفیا لورن بازیگر زیبا و جذاب هالیوودی که برای سالها اسطوره زیبایی بوده است را در ادامه این مطلب مشاهده کنید…

این ستاره معروف سالهای دور سینما به عنوان داور در رقابت های انتخاب ملکه زیبایی سال ۲۰۱۴ به میزبانی کشور چک حضور دارد. ” سوفیا لورن ” ایتالیایی اکنون ۷۹ ساله است ، او روزی مظهر زیبایی و افسونگری های زنانه شناخته میشد اما رد پای زمان به صورت این بازیگر افسانه ای تغییرات باور نکردنی وارد کرده است.

حجم باور نکردنی موهای مواج “سوفیا لورن” و چشمان جادوی اش هرگز از خاطره ها محو نمیشود، اگرچه او هرگز اعمال جراحی زیبایی انجام نداده است و زیبایی اش همچنان خدادادی است ، اما آثار پیری روی چهره او کاملا مشهود است و از او یک سوژه خبری ساخت.

” سوفیا لورن ” در آستانه ۸۰ سالگی همچنان سرحال و خوش پوش است و از جواهرات زیبایی استفاده میکند، این اولین بار است که بعد از ده سال از آخرین نمایش سینمایی او مقابل دوربین های خبری قرار میگیرد.

هر سه اتومبیل موجود در تصویر زیر یک اندازه هستند

باور نمیکنید !؟ با یکی از برنامه های ویرایش عکس امتحان کنید .

اگه چشت سالم موند بعدا بگو کیه ! :))

 مژده ای دل که دگر باره بهار آمده است / خوش خرامیده و با حسن و وقار آمده است

به تو ای باد صبا می دهمت پیغامی / این پیامی است که از دوست به یار آمده است

به نام آفریدگار آنچه خوبیست

سلامی به گرمی خورشید
و به بلندای عشق و دوستی
و به سرسبزی باغ پررنگ و بوی بهار
و به نسیم معطر امید و زندگی

تقدیم به یکایک شما دوستان عزیزم در گروه پرشین استار

سالی جدید، رویشی دوباره و بهار زیبای دیگری از راه رسید
سالی که رنگ و بوی فاطمی داشت و همزمان شده بود
با ایام شهادت بانوی دوعالم، حضرت فاطمه(سلام الله علیها)
و جلوه ای از خوبی ها و کرامتهای آنحضرت را بر خود داشت

سال 1393، سالی از جنس اسب، و این در حالیست
كه امروز شانزدهمین روز از اون رو آغاز کرده ایم



بدینوسیله از طرف خودم و سایر همكاران خوبم در گروه
مجددا سال نو رو به یکایک ایرانیان و شما دوستانی که تابحال در خدمتتون بودیم
و همینطور عزیزانی که بتازگی به گروه پیوسته اند تبریك و تهنیت عرض می كنم
آرزو دارم كه حال همگی شماها به بهترین وجه ممكن، خوب و عالی باشه
و در صحت و سلامتی كامل بسر ببرید
انشاالله که از تعطیلات نوروز نهایت استفاده رو برده باشید
و سال 93 رو با توفیقات بیش از پیش و سرشار از سعادت و بركت شروع کرده باشید
عید دیدنیها و احیانا مسافرتهای نوروزی رو با خاطراتی خوش و لذت بخش گذرونده باشید
و روزهای بانشاط، سازنده و پرانرژی رو در پیش رو داشته باشید



آرزو دارم كه این سال جدید
سالی توام با موفقیت، سلامتی و شادكامی برای همه شما عزیزان باشه
سالیان سال زنده باشین
به تمامی خواسته ها و آرزوهاتون برسید
و گرمی نفس هاتون سازنده ی آینده ای زیبا و سرشار از كامیابی های شیرین باشه



خدای بزرگ و مهربان را شاكریم
از اینكه فرصتی دوباره بما عطا كرد
تا بتوانیم کارنامه ی زندگیمان را ارزیابی کرده و ورق بزنیم
و طعم شیرین لحظه لحظه های فصلی دیگر از زندگی را تجربه كنیم
و در انتظار آینده ای دلنشین، همواره امیدوار، پرتلاش، شاد و صمیمی باقی بمانیم

با سپاس بیكران از تمام دوستان و همراهانی كه در این ایام محبت كردند
و با ایمیل های زیباشون بنده رو مورد لطف قرار دادند
و عرض عذرخواهی از اینكه بعلت كثرت ایمیل های دریافتی،
امکان پاسخگویی به تك تك ایمیل ها فراهم نشد
از همینجا دست همگی شماها رو می بوسم، و در این سال جدید
توفیقات روزافزون رو در تمام مراحل زندگی براتون آرزو می كنم

جهت اطلاع شما اعضای محترم، گروه پرشین استار در حال حاضر هفتمین سال فعالیت رو داره می گذرونه که به یمن حمایت های بیدریغ شما عزیزان و به پشتوانه بیش از 340 هزار عضو، جزء یکی از بزرگترین و مطرح ترین گروه های اینترنتی فارسی زبان ایران میباشد.

لازمه همینجا اشاره کنم که بخش زیادی از ایمیلهای دریافتی درخواست عضویت در گروه است لذا در صورتیکه مایلید گروه پرشین استار را به دوستان و آشنایان خودتون معرفی کنید تا آنها هم در گروه عضو شوند، تنها کافیست آدرس www.Persian-Star.org را به آنها بدید تا طبق راهنمای عضویت موجود در وبسایت بسادگی در گروه عضو شوند و دریافت کننده ایمیلهای پرشین استار باشند.

جهت یادآوری اینکه امسال هم از این پس طبق سال گذشته در صبح روزهای زوج هفته (شنبه، دوشنبه، چهارشنبه) ارسال ایمیل خواهیم داشت. مسلما سعی خواهیم نمود ایمیل های ارسالی رو هر چه بهتر، دلپذیرتر و مورد قبول تر از گذشته به شما عزیزان تقدیم كنیم و در حد امكان با به حداقل رساندن کاستی ها، تلاش خواهیم نمود تا بیش از پیش موجبات رضایت شما اعضای خوب و فهیم گروه فراهم شود ...

با آرزوی شادکامی و روزگاری سرشار از امیدواری برای یكایك شما خوبان

وقتی هوای آمدنت احتمالی است

حتی صدات یک هیجان خیالی است

امشب درون هرچه منم دست وپا زدم

گوشی نبود هرچه خودم را صدا زدم

انگار سالیان درازیست مرده ام

اما هنوز هم به کسی دل سپرده ام

خون خورده ام که جای دلم دلبری کند

تا در خیالهای خوشم داوری کند

اینجا به احتمال فراوان نمیرسیم

هرقدر میرویم به پایان نمیرسیم

از فکرهای توی سرم سوز میکشم

هی حسرت گذشتن دیروز میکشم

سلول انفرادی من است سینه من

تنها خیال سرخ تو گنجینه من است

گنجینه ای که بر سر آن مار خفته است

یک اژدها که آن ور دیوار خفته است

تا آمدی سراغ دلم بازی ات گرفت

تا عاشقت شدم دل ناراضی ات گرفت

امشب اتاق وهم عجیبی ست در سرم

این شعر تلخ حک شده در ذهن دفترم

من قول داده ام ،به هوای تو زنده ام

من زنده ام هنوز ، برای تو زنده ام

ترس از یک گذرِ ابدی در همین عنفوان جوانی از مرزِ عشق و دیگر هرگز باز نگشتن! ... راستش بیش از ترسِ از دست دادنِ عشق از ازدست دادنِ شعر میترسم! ... از فقدانِ قلم، ذوق، هنر ! ... بی عشق مگر میتوان شاعر بود؟! ... میترسم که تکه ای وجودم بوده باشد عشق و رهایش کرده باشم! ... مگر نه اینکه "جز به یادِ عشق برناید دَمم ... وه چرا شد این چنین شالوده ام" ؟! ... میترسم که عشق نباشد و شعر نباشد و آب شوم ! ... نکند که همین چند صباحی که خبر نمیگیرمش خانه ام را از یاد ببرد؟! ... نکند آستینِ لباسِ مادری دیگر را بچسبد و تا ابد گمم کند؟ ... نکند سفری برود بی بازگشت؟ ... باتلاق نباشد این حال و روزم ! ... سراب نباشد یک وقت! ... کلمه کم نیاورم! ... کاغذ قهرنکند! ... نمیرم!! ...

نرسد روزی که شعر نداشته باشم ... که ندانم وزن کجاست و قافیه را چطور باید آراست ... نرسد روزی که نتوان نوشت ... بی عشق ... از عشق ... نرسد روزی که عاشق نباشم ... که شاعر نباشم ... درد اگر این است؛ زیباست ... و خدا هماره عاشق است و اسطوره ی شعر ... نمیدانم هنوز که من نثرِ اویم یا نظم ... ولی ردیف را او کاشته و سجع یا قافیه ام دستِ من است ! ...

و بی شک روزی با غزلی آشنا خواهم شد، یا قصیده ای ... و عشق غنچه خواهد کرد و شعر ... شعر روان خواهد بود مانند خون و امان نخواهد داد ب اغیار ...

فقط اینکه واقعاً چنین روزی هست؟ ...آینده بیش از آنچه باید، مجهول است و من کم صبر ... فقط با عشق میتوان راه را دوام آورد ... سر سپرد ... دل سپرد ...

خدایا باز هم جامِ شهد به دستم میدهی ؟ ... باز مهمانِ خانه میشوی؟ مهمانِ خانه ام میشود؟ ...

هنوز میترسم از بازنگشتنش ... از از دست دادنِ شعر ... شاعر مگر بی عشق میشود؟! ... .

برای اما ساقه های شکسته ی خاطره هامان ...

کنار تاقچه ی عادت ؛
روبه روی شعمدانی های معوج خیال
دست را از خرقه ی عادت ،
و پا را از گلیم نواهای سرد
به بیرون واژه ها می اندازم ...

قصد دارم بروم تا دور دست ها
آنجا که هنوز اینجا و فرا اینجایی نبود ،
بعد شوریدگی چلچله ها را
از غزل های مانده بر لب
ترجمه ی زبان های گنگ بدارم

و Term هایی را که دوست دارم
جای تبعید
بر زبانی بیگانه بنشانم
که نهراسم از نگاه دگرانی که می پندارند
می دانند !
و نمی دانند همه ی سیب ها
سیب هبوط آدم و حوا نمی شود !!!

آن وقت wanderung را
نه در دانه های تسبیح
و استخاره های متصل به آن ،
که در استعاره ی ساده ی زبانی دیگر؛
گاه Abwanderung بخوانم
و گاه ذرات خیالم را تا آدم ها پیوند زنم
تا همان ناکجایی که نوای Völkerwanderung بر می خیزد ...

اما نه امروز فصل پاییز است
و نه دیروز بهار
و کدامین چلچله ،
کدامین پرستو در زمستان
به راه دور ،
پروازش را به رنگ zug می دارد مگر ...
که من قناری های مرده را
پیش خاطرات دیرین مان
از نو ذبح بودن های نبود بدارم !

هیچ می دانی اما
با میله هایی که دور تو قفس می شوند
با چهره هایی که رنگ های آبرنگ را
به گمان گواش های لعاب دار
بر سیمای خود می پراکنند ؛
می توان کنار آمد
می توان
اما نمی توان
نمی توان
با باورهایی که لحظه به لحظه به دار می روند
ـ هرچند که میان دغدغه هایشان سهیم نباشی ـ
کنار آمد !

می دانی که نمی شود !
حتی اگر تصویر ها را تبعید دارم
و نام ها را
پای لنگی هست که بساط خاطر را
بر هم زند !

با این وجود وقتی معجونی ارغوانی
روبه روی من و تو و او و آن ها و همین هاست
مستی همیشه هست
و جنونی که بخواند نگاه ها را ز راهی دور !

تو نهال را ته به سر ندار ...
پی ساقه های ترد نیستم !
پی شکسته های آیینه ی بازی هامان حتی ،
و نه حتی در پی
jemandem etwas in die Schuhe schieben
تنها
پی نارون کوچه ی همسایه ام !!
به دور از همه یwarum ها ...
تا فراموش شود
هر آنکه از دوست پرسد ...
?Wo sind Sie
?Wo waren Sie