پسرک ده ساله در یک شب سرد زمستانی....سر چهار راه لرزیده وترسیده به ماشین هایی نگاه میکرد که باید برای اولین بار بهشون گل میفروخت.....پسرک قدم اول روبرداشت پاهاش از درون میلرزید...بغض داشت خفش میکرد..... خسته بود....اما یاد مریضی مادرش افتاد یاد پدر معتاد وبی مسئولیتش.....دستان کوچکش از حرص مشت شدو به طرف ماشینی که نزدیکش بود رفت وبه شیشه اش زد وگفت:آقا....گل،تورو خدا یه گل بخر اما مرد رویش را اونور کرد ودستش را به معنی برو بابا برای پسرتکونی داد پسرک رفت سراغ ماشین دوم.....سوم....چهارم وماشین های بعدی امابرخی شیشه ماشینشان را بالا میکشیدند و بعضی دیگر که باادب تر بودند به او میگفتند گل لازم ندارند،ساعت نه شب بود اما او از ده دسته شاخه گل فقط چهار دسته اش را فروخته بود به پولهایش نگاه کرد واشک توی چشمان نازش حلقه بست....فقط بیست تومان با این پول حتی نمیتوانست یکی داروهای مادرش را بخرد احساس ضعف میکرد تصمیم گرفت بیشتر کار کند اما خیابان خلوت بود.... که یک ماشین را آن طرف خیابان دید وبه طرفش دویداما اون دویدن آخرش بود چرا که یک ماشین باسرعت به او زد و در رفت پسرک روی زمین افتاد ومردم به دورش جمع شده بودند و اظهار نظر میکردند تا یک مرد او را بلند کرد وبه بیمارستان رساند اما پسرک درست چند ثانیه قبل با آن زندگی بیرحم وداع کرده بود وبه سوی فرشتگان سفید پوش پرواز کرده بود.

حوالی رویاهایم که قدم می زنم ! میبینم خیابان را با بوی باران دوست دارم ... خودم را با بوی تو ...!

========================================

گاهی می‌شود مهر و نشان یک آدم و گاهی هم نشانة تعهد به خدا یا بندة خدا، گاهی هم فقط برای زیبایی است. ولی اصل انگشتر همیشه همان نگین سوار بر رکاب است
سوای انواع و اقسام زینتی‌اش، بدلی و اصل، گران و ارزان، هنوز هم به خیلی از قدیمی‌ها بگویی انگشتر، فقط همان‌ها را حساب می‌کنند که نگینی هستند روی یک رکاب یا انگشترهای کت و کلفتی که مهر، اسم و امضا دار بودند و برای خوردن پای نامه‌ها و کاغذها استفاده می شده است

تعریف انگشتر در ویکی‌پدیا ، دانشنامهٔ آزاد :

اَنگُشتَر یا حَلقهٔ دست نواری معمولاً از جنس فلز است که معمولاً به عنوان آلت زینتی به‌دور انگشتان دست قرار می‌گیرد.
انگشتر که به انگشت می‌شود یکی از نمادین‌ترین جواهر آلات است زیرا بعضی از انگشترها حلقه ازدواج هستند و بعضی از انگشترها میراث خانوادگی اشخاص هستند که از مادر یا پدر آنها به ارث رسیده‌ است. حلقه‌های ویژه انگشت دست را انگشتر نیز می‌گویند. حلقه‌های زینتی دیگری برای بازو یا گردن نیز وجود دارد. برخی از انگشترها بسیار بزرگ و درشت هستند که برای دستان ظریف و کوچک مناسب نیست. اما افرادی با انگشتان کشیده در انتخاب مدل انگشتر آزادند.

مفهوم انگشت های مختلف برای انداختن انگشتر

انگشت شست : نشان دهنده قدرت اراده در فرد است. این انگشت با خودِ درونی فرد درارتباط است. وقتی به شما گفته می شود که در انگشت شستتان انگشتری بیندازید، به دقت مراقب تغییراتی که در زندگیتان اتفاق می افتد باشید. این انگشتر قدرت اراده شما را تقویت خواهد کرد.
انگشت اشاره : نشان دهنده قدرت، رهبری و جاه طلبی است. این انگشت نشان دهنده یک نوع قدرت خاص است. این مسئله به خصوص در قدیم الایام وقتی پادشاهان قدرتمند در انگشت اشاره خود انگشتر می انداختند بیشتر نمود دارد. در اسلام انداختن انگشتر در این انگشت عملی نادرست شمرده میشود چرا که قوم گنهکار لوط انگشتر را در این انگشت استفاده میکردند و یکی از مهمترین نماد ایشان همین بوده است.
انگشت وسط : نشان دهنده فردیت و هویت فرد است. این انگشت که در وسط قرار گرفته است نشاندهنده یک زندگی متعادل و متوزان است. انداختن انگشتر در این انگشت به شما کمک می کند زندگی متعادل تری داشته باشید.
انگشت کوچک : نشان دهنده همه چیز در روابط شماست. این انگشت نشان دهنده روابط ما بامحیط بیرون می باشد و دقیقاً مخالف شست است که به خودِ درونی ما اشاره دارد. این انگشت نشاندهنده رفتار ما با دیگران است. انداختن انگشتر در این انگشت به شما کمک می کند روابط خود را تقویت کنید، به خصوص درمورد ازدواج. به ارتقاء روابط کاری هم کمک می کند.

انگشترها در میان سایر زیورآلات اهمیت بیشتری دارند. قبل از اینکه تصمیم بگیرید هر انگشتری دستتان کنید، بهتر است با یک متخصص درمورد نوع جواهری که می خواهید دست کنید صحبت کنید. این انگشتر، چه یک انگشتر الماس یا انگشتر نامزدی یا عروسی یا هر انگشتر دیگری باشد، نمی توان زیبایی آنها را بعنوان زیورآلاتی شیک نادیده گرفت.پس فقط به دلایل باورها و اعتقادات مذهبی نیست که خیلی ها انگشتر دست میکنند، این مسئله میتواند جنبه مدگرایی هم داشته باشد. دلیل آن مهم نیست، مهم این است که انداختن انگشتر به ارتقاء وضعیت ظاهر شما کمک می کند.

رکاب , رکابسازی , انواع رکاب

رکاب‌ها خیلی مهم هستند. این جمله را جدی بگیرید. رکاب علاوه بر این‌ که وزن نگین را تحمل می‌کند، نشان‌دهندة سن و سال، شخصیت و حتی طرز فکر شماست.
البته همة این‌ها را می‌توان با کلمه ساده «سلیقه» جمع و جور کرد. آن چیزی که به نگین انتخابی شما سر و شکل می‌دهد همین رکاب است. این فقط فرض‌هایی است راجع به ارتباط رکاب و شخصیت آدم‌ها.
رکاب قلمبه سلمبه : بیشتر مال حاجی بازاری‌های مایه‌دار است. آن‌‌هایی که مویشان را توی آسیاب سفید نکرده‌اند. خیلی دور و بر این رکاب نروید، کمی برای سن و سالتان زود است.
رکاب مذهبی : چنین رکابی معرف این است که شما هم باسواد هستید، هم فهمیده و هم اهل دل. مطالعات مذهبی هم دارید و آگاهانه انگشتر دست می‌کنید.
رکاب فلسفی : انگار فقط به فلسفه وجودی رکاب اهمیت داده‌اید. فلزی ساده که وظیفه‌اش نگه داشتن نگین است.هم جوان‌پسندانه است و هم  به قول معروف با کلاس است، دانشجویی و جمع و جور.

رکاب زنانه :  این هم که از قیافه‌اش معلوم است زنانه است. انواع و اقسام مختلف دارد و کارکردش علاوه بر اعتقادات مذهبی، زیبایی و زینت هم هست.
رکاب باکلاس : شما خیلی با حال‌اید. یک آدم امروزی که دلش می‌خواهد خاص‌ترین و عجیب‌ترین رکاب‌ها روی انگشتش بنشیند. در ضمن خیلی هم رسمی هستید.
ظریف و ساده : این رکاب نشان می‌دهد که شما علاوه بر این‌که آدم ساده‌پسند و خوش سلیقه‌ای هستید به ظرافت و زیبایی هم اهمیت می‌دهید.

رکاب ژیگولی : این رکاب‌ها هم بیشتر مال بچه‌های همان حاجی بازاری‌هاست که نشان‌دهندة مایه تیلة جیب بابا و سطح کلاس خانواده است.
رکاب فقرا : این یعنی شما روی بوریا و حصیر حاضرید بخوابید. قانع و ساده‌زیست؛ تیریپ زهد و تقوا.
هر انگشتر ، دو جزء دارد که ارزش آن انگشتر را تعیین می‌کند. در واقع قیمت هر انگشتر بستگی به این دارد که جنس هر جزء آن چیست و چقدر وقت و هزینه صرف شده تا به این شکل دربیاید. به هر حال انگشتر تشکیل شده‌است از یک نگین و حلقه آن.

تعریف رکاب : به طور کلی حلقه انگشتر و اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم، بخش مهمی از انگشتر که نگین، روی آن سوار می‌شود را رکاب می‌گویند .

معمولا رکاب‌ها از جنس نقره هستند. اما به دلیل این که اسید موجود در بدن بعضی‌ها و عرق کردنشان بیشتر از حد معمول است، بعد از مدتی رنگ نقره سیاه می‌شود. برای همین، انگشتر سازها چند درصد پلاتینیوم و پالادیوم را با نقره ترکیب می‌کنند تا هم رنگش عوض نشود و هم اسمش عوض شود و به‌ آن بگویند فدیوم.
رکاب‌های فدیوم معمولا گران قیمت هستند. البته بسته به سلیقة افراد، جنس رکاب را هم می‌شود تغییر داد. رکاب‌های نیکل، برنجی و مفرغی از جمله ارزان‌ترینشان هستند و رکاب‌های طلا و پلاتین هم که خب گران‌ترینشان.همچنین بهترین رکابهای فدیوم نه فقط در ایران بلکه در جهان ساخته دست استاد حاج حسین جدی میباشد.استاد جدی بنیانگزار و احیائ کننده رکابسازی معاصر بوده و رکابهای فعلی نمونه هایی تغییر شکل یافته از طرح های ایشان است.(۱۳۹۲سال) همکنون استاد جدی در کهولت سنی هستند و از ایشان رکاب جدیدی اخیرا دیده نمیشود.نوادگان حاج حسن بزرگوار همگی هنرمند و فرهیخته بوده و در تعالی و رشد هنر انگشترسازی فعالیتهای مفید و ارزشمندی انجام داده اند.

یک فاکتور خیلی مهم در تعیین قیمت رکاب هم میزان کنده‌کاری و نقش‌های روی رکاب است که ممکن است ارزش آن رکاب را خیلی بالا ببرد.
الان هم یک نفر در بازار هست که کارش، فقط نقش زدن روی رکاب است و شاید نقش رکاب یک انگشتر، حدود یک ماه وقت ازش بگیرد. البته همین دقت و ظرافت کارش و البته اسم درکردنش هم باعث شده قیمت‌های بالایی برای کارش تعیین کند. باورش سخت است، اما می‌گویند استاد برای نقش روی یک رکاب نقره، گاهی چند میلیون تومان اجرت گرفته است.امروزه اساتید اصفهانی , تبریزی , مشهدی و تهرانی قلمزنی های زیبایی روی رکابها انجام داده اند که مقبولیت عام یافته است.بهترین قلمزنی انجام شده بر روی رکابها در ایران توسط استاد میرزا جعفر قدیمیان , استاد علاقمندان و استاد جنگی انجام گردیده است.

در سراسر ایران هنر انگشترسازی در حال شکوفایی و رشد است که این پیشرفتهای اخیر حاصل زحمات رکابسازها و حکاکان هنرمند معاصر میباشد.خوشبختانه امروزه طیف وسیعی از انواع رکابها وجود دارد و هر کدام از اساتید با تغییراتی در طرح رکابهای حاضر مدلهای جدیدی را خلق میکنند.رکاب شیخ احمد مربوط به نام استاد سازنده آن ” استاد شیخ احمد ” میباشد. این نوع رکاب امروزه توسط اساتید شهیری چون استاد حسن بیگلو به تکامل رسیده است و رکاب بیگلو نوع جدیدی در این سبک شناخته شده است.استاد حسین جعفری از رکابسازی صدف , استاد مسعود کریمی و استاد محسن نظری را میتوان در ساخت رکاب شیخ احمد صاحب سبک معرفی کرد.

در نوع رکاب چهار چنگ و رکاب دو چنگ که سبک جدیدی از رکابهای ایرانی محسوب میشود از آقایان مجید گنجی , هادی معیری و اسماعیل محرمی و … رکابهایی بر پایه فلز نقره به چشم میخورد ولی بهترین رکابهای چهار چنگ, ساخته استاد غلامرضا بیگلو و استاد حسین جعفری میباشد.

در تهران اساتید رکابساز معروفی نظیر استاد اسفندیار خسروی , استاد کاوه ,استاد آذری , استاد اکبری (جهان انگشتر ) , استاد امیر محمدی (نقره سازان) , استاد قاسمی , استاد کریمی , استاد حیدری , استاد مجتبی شیرازی ,…رکابهای زیبایی بر پایه نقره و فدیوم خلق کرده اند . البته در تهران نوادگان استاد حاج حسین جدی : استاد مهدی جدی , استاد علی جدی و استاد محمد جواد جدی جایگاه ویژه ای دارند و رکابهای ایشان شهرت جهانی دارد.

در شهر هنرخیز تبریز اساتید به نامی چون استاد محمد (ممی), استاد صادقی , استاد علی به خلق آثار زیبایی از رکابهای قلمزنی شده , شبکه ای , فیلی , …پرداخته اند.در شهر کرمانشاه استاد شهرام ساخته های زیبایی دارد. در شهر شیراز اساتید هنرمندی نظیر استاد سید حسین , استاد سید حسن , استاد سید حمید و …رکابهای بدیعی را ارئه کرده اند که به علت قرابت و نزدیکی این اساتید رکابساز با استاد حکاکی معاصر – استاد مجتبی آتش باز – با امضای میرزا , اکثرا رکابهای شیرازی با نگینهای خطی میرزا در بازار دیده میشود.

در پایان بحث رکاب لازم است از استاد جمال مقدمی در ساخت و عرضه دو نوع رکاب جدید تحت عنوان رکاب چیچک و رکاب فرفوجه تشکر و قدردانی شود. رکابهای ساخته استاد جمال مقدمی بی شک در آینده در زمره آثار برجسته و فاخر ایرانی قابل طرح خواهد بود.استاد مقدمی توانسته است با شبکه کاری زیبا آثاری جالب بر پایه رکاب چیجک خلق نماید که تصاویر آنها در زیر مشاهده میشود :

نگین

نقش رکاب در زیبایی انگشتر مهم است. اما اولین چیزی که به چشم می‌آید، نگین است. در واقع، همة خاصیت و زیبایی انگشتر به نگین آن است

**************************این قسمت در آینده نزدیک تکمیل خواهد شد********************

زندگی شیرین می‌شود؟

این اجداد ما هم برای خودشان دنیایی داشته‌اندها. برای این‌که نشان بدهند دو تا کفتر عاشق همدیگر را پیدا کرده‌اند، یک حلقه‌ای چیزی از حلبی یا مس و برنج می‌ساختند و می‌کردند توی انگشت این دو تا کفتر عاشق که نکند یک وقت همدیگر را گم کنند یا قال بگذارند.

حلقه ازدواج ، انگشتری است که زن و شوهر پس از ازدواج هر یک به دست دیگری می‌کنند و فلسفه حلقه ازدواج در این است که چینی‌های باستان بر این باور بودند که اگر انگشتان دو دست را در روبروی همدیگر قرار داده و انگشتان سوم را به صورت خمیده در روبروی همدیگر قرار دهیم خواهیم دید که تمامی انگشتان بجز انگشت چهارم(همان انگشتی که حلقه در ان قرار می‌گیرد) از هم جدا می‌شوند که این انگشتان جدا شده از هم نماد خانواده دوستان و آشنایان هستند ولی دو انگشتی که از هم جدا نمی‌شوند نماد زن و شوهر هستند که پیوندی ابدی میان آن‌ها بوجود می‌آید که دیگر قابلیت جدا شدن ندارند(ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد)

حالا همان حلقه‌های ارزان قیمت و حلبی، شده‌اند طلا، طلای سفید و پلاتین. البته یک فرق دیگر هم کرده است. حالا نوه‌های چند نسل بعد همان کفترهای عاشق، رمانتیک و عشقولانه هم شده‌اند و با هزار اداواطوار، اول یک بار حلقة نامزدی می‌خرند و چند وقت بعد می‌روند بازار طلا فروش‌ها و «ژورنال» ورق می‌زنند تا جیب مبارک‌شان را با دو تا حلقه (که حتما هم باید ست باشد) خالی کنند.
توی این سال‌ها حلقه ازدواج بیشتر مخلوطی از طلا و طلای سفید بوده که دو رنگی‌اش توی دست خوش‌رنگ باشد، البته طلای قرمز هم گاهی اوقات چاشنی کار می‌شود. آقایان هم بیشتر از پلاتین و نقره استفاده می‌کنند که مسائل شرعی قضیه هم مراعات شود.البته خیلی‌ها که از حلقه دست کردن خوششان نمی‌آید هم، همان حلقه طلا را می‌گیرند و می‌گذارند کنار تا فقط نشانه‌ای باشد از ازدواج. عروس و داماد بیچاره بعد از این‌که تراول‌های رنگارنگشان را برای خرید حلقه صرف کردند، تازه موتور خرجشان روشن می‌شود

توی مراسم بله برون برای آن‌که ازدواج آینده، حالت رسمی‌تری به خودش بگیرد، یک انگشتر هدیه می‌برند و به دست عروس خانم آینده می‌کنند تا به اصطلاح «دختر را نشان کنند». معمولا نگین این انگشتر، سبز است. دلیلش هم این است که اصلی یا فرعی‌اش، نشانه «زمرد» است و رنگ سبز زمرد هم نشانه «عشق»