فاجعه وحشتناک به دلیل ریزش کوه در جاده هراز در نوروز امسال رقم خورد. به دلیل ریزش کوه در حد فاصل تونل های ۸ و ۹ در حوزه وانا، تکاور و منزلیه تا اطلاع ثانوی جاده هراز بسته است.

مهم : جهت مشاهده تصاویر در اندازه واقعی و با کیفیت اصلی بر روی آن ها کلیک فرمایید

 محسن مهدوی، حمید قنبری، جمیله شیخی، پوری بنایی، شهیار قنبری، شهلا و...   

 

 

ویگن - آوازخوان - دهه‌ی چهل

پرویز صیاد - نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر و سینما

اعضای ارکستر فرهنگ و هنر

شهره، کیومرث ملک‌مطیعی و داریوش در فیلم«فریاد زیر آب»

چهره‌های محبوب موسیقی در دهه‌ی پنجاه

گوگوش در جمع

فوتبالیستهای ایران
ردیف بالا از راست به چپ:

محمد دستجردی - علی پروین
- جهانگیر نصیری - حاج رحیمی پور - حسن روشن - علی جباری

ردیف پایین از راست به
چپ:
رضا عادلخانی - منصور پورحیدری - گوگوش - علیرضا چهارمحالی - غلامحسین
مظلومی

ردیف اول

از راست به چپ:
منوچهر سخائی - ناصر ملک
مطیعی - حسین حسینی - داود رشیدی
ردیف دوم
از راست به چپ:
پوری بنائی و
گوگوش





از چپ به راست:

محمد علی فردین - بهروز وثوقی - ناصر ملک
مطیعی

ردیف اول:
ابی
شماعی زاده - ستار
ردیف دوم:
رامش - گوگوش - سلی
ردیف سوم:
نلی - شهرام -
نسرین

سیما بینا ، شادروان منوچهر نوذری و گوگوش

 سوسن زنی با شخصیت بود و هیچ وقت گذشته خود را فراموش نکرد و همیشه یار مستمندان بود. او در تأسیس چند پرورشگاه سهیم بود. او سرپرستی چندین کودک بی سرپرست را مادرانه بعهده گرفت. او با دیدن هر فقیری اختیارش را از دست می داد و توشه و مزد زحماتش را بین آنان تقسیم می نمود. او درد فقیری و نداری و بی کسی و زندگی پرورشگاهی را چشیده بود. سوسن نامش گل اندام طاهرخانی بود متولد اردیبهشت ماه ۱۳۲۱در قصر شیرین. نام پدرش ابراهیم نام مادرش بلقیس بود. بعد از از دست دادن پدرش در یک حادثه تصادف که خودش هم مجروح گشت به اتفاق مادرش به تهران آمد.
به اتفاق مادرش عازم شهر ری شد و به علت فقر مادرش در ماشین دودی آن زمان به آواز خوانی می پرداخت و دخترک بیچاره پول جمع می کرد. مردم به سوسن که دارای چشمان ریز و کم بینش دلسوزی می کردند بیشتر پول می دادند مادر او که در مدیحه سرایی و ذکر علی علی و حسین حسین مهارت خاصی داشت، در اجتماعات آن محل جمع می شد آنان در کاروانسرایی در بازار شهر ری زندگی می کردند و مادرش بعلت بیماری وبا با زندگی وداع گفت. سوسن نزد زنی تنها که به او عمه می گفت زندگی کرد.در همسایگی آنان زنی بود که در کافه ها می خواند و بعضی وقتها سوسن را با خود به کافه می برد و کم کم او هم با شبی دو تومان شروع به کار کرد. بعد از گذشت چند ماه عمه ناتنی او از وضعیت سوسن مطلع شد و پس از درگیری کار آنان به کلانتری کشید. آن روز سوسن ۱۲ سال بیشتر نداشت و با توضیح وضعیت و شرح حال خود از آن عمه ناتنی توسط پلیس وقت جدا شد و به یک پرورشگاه در خیابان مولوی سپرده شد .
کم کم پا به عرصه خوانندگی و تقلید ترانه های دلکش و قمر و ملوک ضرابی پرداخت و با نام ویکتور در یک کافه با شبی پانزده تومان مشغول به کار شد و پس از چندی رشید مردای آهنگساز کوچه بازار با او آشنا شد و او را به کافه دیگری برد و نام هنری سوسن را برای او انتخاب کرد. نا گفته نماند که چون سوسن سواد خواندن و نوشتن نداشت به کمک رشید مردای و یار محمد تهرانی ترانه ها را حفظ می کرد. پس از سال ها توسط جمیله رقصنده هنرمند به کافه های مجلل تر پایش باز شد و تا آنجا پیش رفت که توانست در شکوفه نو یکی از کاباره های مهم آن زمان تهران، جایی برای خود باز کند. آقا رضا سهیلای معروف که دارای چند کافه در لاله زار بود از او خواستگاری کرد ولی او جواب رد داد. با گذشت زمان پایش به رادیو باز شد و سپس به مهمانی های بزرگان دعوت شد و همچنین توسط زنده یاد پوران خواننده وارد دربار شد و سوسن به خاطر قدردانی از جمیله باعث شد که جمیله هم بتواند به دربار رفت و آمد نماید. در بیشترین مهمانی های تاج الملوک مادر محمدرضا شاه او به اتفاق ملوک ضرابی دعوت می شد. در یک مهمانی فرح همسر شاه گردنبندی را از گردن خود باز کرد و برای قدردانی به گردن سوسن انداخت. نا گفته نماند که هدایایی از مادر شاه هم گرفته بود که ارزش مادی زیادی داشت ولی در موقع فرار از ایران قاچاقچیان در ترکیه مقداری از آن را ربودند.سوسن پس از انقلاب توسط یک بازاری مرغدار و سوپر مارکت دار در شمیران نگهداری می شد و پس از اعتراضات همسرش، آن مرد مجبور شد که از نگهداری سوسن صرفه نظر کند. بدین ترتیب سوسن مجبور شد پس از اقامت مدتی در گیشا و پس از آن به علت گرانی جا نزدیک به چهار راه سیروس با محمد تهرانی رقاص و خواننده مهمانی های خصوصی که کارهای تئاتر روحوضی های قدیم را اجرا می کرد هم خانه شود و پس از دستگیری در دو مهمانی و تحمل دو مرتبه ۷۴ ضربه شلاق، تعهد داد که دیگر خوانندگی نکند. پس از چند ماه به کمک شخصی از طریق کوه به ترکیه و سپس لندن و بعد به آمریکا مهاجرت کرد و در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۳بر اثر ناراحتی تنفسی چشم از جهان فرو بست. روانش شاد
 
منبع : cloob.com

شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم دوست دارم

سوگند


به چشمای تو سوگند
که عشقت واسه من رنگ جنونه
به چشمای تو سوگند
که عشقت مثل آتیشه تو قلبم مثل خونه
اگه یار تو باشم با این دستای خسته ام
واسه تو لونه میسازم تو همین قلب شکسته ام
به چشمای تو سوگند به چشمای تو سوگند

من اونقدر پر عشقم
من اونقدر پر دردم
که عاشقای دنیا نمیرسن به گردم
آخ دیگه خواب تو چشام نیست
امیدی تو نگام نیست
پر از دردم و ای وای
که یه درمون سر رام نیست
یه درمون سر رام نیست

به چشمای تو سوگند
که عشقت واسه من رنگ جنونه
به چشمای تو سوگند
که عشقت مثل آتیشه تو قلبم مثل خونه
به چشمای تو سوگند به چشمای تو سوگند

تو که نیستی خیال کن که دیگه
هیچکی باهام نیست
دیگه هیچی تو این زندگی
اونجور که میخوام نیست
من از غم مینویسم مینویسم که بخونی
من از دل مینویسم که غم عشقو بدونی
تو از حال یه عاشق آخه هیچی نمی دونی
نمی دونی نمی دونی
به چشمای تو سوگند
که عشقت واسه من رنگ جنونه
که عشقت مثل آتیشه تو قلبم مثل خونه
به چشمای تو سوگند به چشمای تو سوگند

من اونقدر پر عشقم
من اونقدر پر دردم
که عاشقای دنیا نمیرسن به گردم
آخ دیگه خواب تو چشام نیست
امیدی تو نگام نیست
پر از دردم و ای وای
که یه درمون سر رام نیست
یه درمون سر رام نیست
به چشمای تو سوگند
که عشقت واسه من رنگ جنونه
که عشقت مثل آتیشه تو قلبم مثل خونه
به چشمای تو سوگند به چشمای تو سوگند

تو که نیستی خیال کن که دیگه
هیچکی باهام نیست
دیگه هیچی تو این زندگی
اونجور که میخوام نیست
من از غم مینویسم مینویسم که بخونی
من از دل مینویسم که غم عشقو بدونی
تو از حال یه عاشق آخه هیچی نمی دونی
نمی دونی نمی دونی
به چشمای تو سوگند
که عشقت واسه من رنگ جنونه
که عشقت مثل آتیشه تو قلبم مثل خونه
به چشمای تو سوگند به چشمای تو سوگند
منم اون عاشق خسته منم احسان
به چشمای تو سوگند که دیدنت واسم آخر جنون

تصاویر طنز و خنده دار جدید

************************************************

**********************************************************

************************************************************

************************************************************

************************************************************

************************************************************

*************************************************************

************************************************************

************************************************************

************************************************************

*************************************************************

========================================================

========================================================

===========================================================

 خونه مادربزرگه دهه 60 , 70 :

خونه ی مادربزرگه هزار تا قصه داره
خونه ی مادربزرگه شادی و غصه داره

خونه ی مادربزرگه حرفای تازه داره
خونه ی مادربزرگه گیاه و سبزه داره

خونه ی مادربزرگه هزار تا قصه داره
خونه ی مادربزرگه شادی و غصه داره

خونه ی مادربزرگه حرفای تازه داره
خونه ی مادربزرگه گیاه و سبزه داره 

کنار خونه ی ما همیشه سبزه زاره
دشتاش پز از بوی گل اینجا همش بهاره

دل وقتی مهربونه , شادی میاد میمونه
خوشبختی از رو دیوار، سر میکشه تو خونه

 *****************************************************************************************************************

خونه مادربزرگه دهه 80 , 90 :

خونه ی مادر بزرگه ، الان آپارتمانه
خونه ی مادر بزرگه ، استخر و لابی داره

خونه ی مادر بزرگه ، wifi ی مفتی داره
خونه ی مادر بزرگه ، دیش و LNB داره

کنار خونه ی اون ، همیشه پارتی برپاست
پارتیهای محله ، پر شور و شوق و غوغاست

مادر بزرگه الان ، مازراتی سواره
رنگ موهاشم هر روز ، جور واجورو باحاله

مادر بزرگه الان ، شلوار جین می پوشه
کفش کالج و کیفش ، همیشه روبه روشه

مادر بزرگه هرشب ، Gem Tv رو میبینه
خرم سلطان و سنبل ، لامیارو میبینه

خونه ی مادر بزرگه ، هنوز خیلی باحاله
خونه ی مادر بزرگه ، حرفای خاصی داره

متن آهنگ شب آخر داریوش

 ♫♫♫

سکوتت را ندانستم نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنی هارو تو هم هرگز نپرسیدی
شبی که شام ِ آخر بود به دست دوست خنجر بود
میان عشق و آینه یه جنگ نا برابر بود

چه جنگ نابرابری چه دستی و چه خنجری
چه قصه ی محقری چه اول و چه آخری

 ♫♫♫

ندانستیم و دلبستیم نپرسیدیم و پیوستیم
ولی هرگز نفهمیدیم شکار سایه ها هستیم
سفر با تو چه زیبا بود به زیبایی رویا بود
نمیدیدیمو میرفتیم هزاران سایه با ما بود

سکوتت را ندانستم نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنی هارو تو هم هرگز نپرسیدی

 ♫♫♫

در آن هنگامه ی تردید در آن بن بست بی اُمید
در آن ساعت که باغ عشق به دست باد پَر پَر بود
در آن ساعت هزاران سال به یک لحظه برابر بود
شب ِ آغاز تنهایی شب ِ پایان باور بود

سکوتت را ندانستم نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنی هارو تو هم هرگز نپرسیدی
شبی که شام ِ آخر بود به دست دوست خنجر بود
میان عشق و آینه یه جنگ نا برابر بود

چه جنگ نابرابری چه دستی و چه خنجری
چه قصه ی محقری چه اول و چه آخری..

ترانه سرا : اردلان سرفراز

تکست آهنگ شب آخر داریوش

سخته عاشق باشی ولی هیچکی ندونه



اشکاتو زودی پاک کنی به یه نشونه



سخته دوسش داشته باشی ولی ندونه



سخته نگاهش بکنی، اما نخونه



وای که چه سخته



قشنگیه عشق که میگن ،شاید همین جاست



تو اونو دوست داشته باشی، شاید خدا خواست



سخته به قربون چشاش بری تو رویا



قدم قدم گریه کنی کنار دریا



قدم قدم گریه کنی کنار دریا



سخته همش تو فکرباشی شاید نخوادت



خاطره هات ورق ورق بیاد بیادت



خاطره هات ورق ورق بیاد به یادت



سخته به قربون چشاش بری تو رویا



قدم قدم گریه کنی کنار دریا



قدم قدم گریه کنی کنار دریا



سخته همش تو فکرباشی شاید نخوادت



خاطره هات ورق ورق بیاد بیادت



خاطره هات ورق ورق بیاد به یادت

روز به باد سپردن آرزوها رسید. روزی که آرش‌ وار اندیشه‌هامان را با آرزوی سربلندی سرزمین مان ایران پرواز دهیم. 9 روز پیش در تیرایزد و تیرماه به شادی جشن تیرگان دستبندهای هفت رنگ تیر و باد را به دست‌هایمان بستیم تا از یاد نبریم دلاوری آرش را. تا از یاد نبریم تیر رهایی ایران را که پس از نه روز بر تنه‌ی درخت گردویی نشست و به آرزوی ایرانیان رنگ شادی بخشید. امروز روز باد ایزد در گاهشمار زرتشتی است.
برپایه‌ی آیین امروز باید تیر آرزوهایمان را همچون آرش به دستان باد بسپاریم. دستبند تیر و باد که جشن تیرگان بر دستان خود بستیم، نمادی از آرزوهای رنگارنگ برای هر ایرانی است. فردا بر فراز بلندی می‌ایستیم و از ایزد باد می‌خواهیم که تیر خواسته‌هایمان را یاری کند تا به هدف آرزوهایمان بنشین، آنچنان که آرش شیواتیر را یاری داد. اما آرش آرزویی برای خود نداشت. آرزوی آرش برای ایران زمین بود. او جانش را در تیر گذاشت و رها کرد. نه برای خود که برای رهایی مردم سرزمینش از گرسنگی از جنگ و ناآرامی، رهانید. آرش هر چه خواست و آرزو کرد برای ایران بود از این‌رو ایزد باد یاری‌اش داد و نُه روز تیرش را دواند تا مرز ایران جایی شود که در خیال توران نگنجد. بی‌گمان ما هم باید آرزوهایمان آرش‌وار برای ایران باشد. آرزوی سرافرازی ایران، آرزوی سرسبزی و آبادانی ایران، آرزوی افزونی داشته‌های نیک، آرزوی گسترش راستی و همه‌ی آرزوهای نیک برای همه‌ی انسان‌ها. آری آرش‌وار تنها برای خودمان نباشیم. آرش‌وار دربرابر ناراستی‌ها بایستیم و آرش‌وار جان خود را در راه آزادی و آبادی میهن فدا کنیم. امروز روز سپردن تیرها به باد است. امروز به یاد آرش بر بلندی‌ها می‌رویم و آن‌گونه که او تیر آزادی ایران را به دستان باد سپرد ما نیز دست‌بندهای تیر و باد را از دست‌هایمان باز می‌کنیم و با آرزوی آزادی و رهایی ایران از دشواری‌ها، به باد می‌سپاریم و هم آوا با هم، مانند گذشتگانمان می‌خوانیم:
 تیر برو باد بیا /غم برو شادی بیا /محنت برو روزی بیا /خوشه مرواری بیا

مهر یا میترا (در اوستا و پارسی باستان «میـثْـرَه»، در سانسکریت «میـتْـرَه»)، ایزد نام آورِ روشنایی، پیمان، دوستی و محبت، و ایزد بزرگ دین و آیین مهری است.بخش مهم و بزرگی از اوستا به نام «مهر یَـشت» در بزرگداشت و ستایش این ایزد بزرگ و کهن ایرانی سروده شده است. مهر یشت، دهمین یشت اوستا و از لحاظ مضمون همراه با فروردین یشت، کهن ترین بخش آن بشمار می رود.

زمان برگزاری جشن مهرگان در یکم ماه مهر و آغاز فصل پاییز بوده‌ است و این شیوه دستکم تا پایان دوره هخامنشی و احتمالاً تا اواخر دوره اشکانی نیز دوام داشته‌ است. اما از این زمان و شاید در دوره ساسانی، جشن مهرگان به مهر روز از مهر ماه یا شانزدهم ماه مهر منتقل می‌شودو اکنون حدود دو هزار سال است که این جشن به شانزدهمین روز این ماه یا مهر روز از مهرماه در گاهشماری ایرانی منسوب است. اما این زمان در میان اقوام گوناگونی که از تقویم‌های محلی نیز بهره می‌برند، متفاوت است. برای نمونه زمان این جشن در گاهشماری طبری/ تبری و نیز در گاهشماری سنتی یزدگردی زرتشتیان، فعلاً برابر با حدود نیمهٔ بهمن‌ماه، و در گاهشماری دیلمی برابر با سی‌ام بهمن‌ماه است.

زمان برگزاری مهرگان در آغاز ماه مهر و فصل پاییز بوده‌است. بنابر سنگ‌نوشته بیستون، داریوش بزرگ بر گئومات مغ در روز دهم ماه بگ‌یادیش (ماه هفتم، برابر با مهر) پیروز شده‌است. به گزارش هرودوت، از آن سال ایرانیان آن روز را به نام روز ««مگوفونی»» (مغ‌کشی) جشن می‌گرفتند. پژوهشگران با توجه به اشتباهات یونانیان از خوانش نامهای پارسی احتمال می‌دهند که این واژه ««بگو زتی»» باشد که در این صورت نه به مغ، که به بغ (مهر) پیوند دارد. و در این روز ایرانیان به قربانی کردن برای بغ میترا می‌پرداختند و نه مغ‌کشی. احتمالاً از دوره اشکانی و یا ساسانی جشن مهرگان به مهر روز از مهر ماه یا شانزدهمین روز ماه مهر

منتقل می‌شود.

 اما این زمان در میان اقوام گوناگونی که از تقویم‌های محلی نیز بهره می‌برند، متفاوت است. برای نمونه زمان این جشن در گاهشماری طبری/ تبری و نیز در گاهشماری سنتی یزدگردی، فعلاً برابر با حدود نیمهٔ بهمن‌ماه و در گاهشماری دیلمی برابر با سی‌ام بهمن‌ماه است.

 زرتشتیان جشن مهرگان را همه ساله در اواخر ماه بهمن و یا در حدود دهم ماه مهر برگزار می‌کنند. موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های ۳۰ روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های ۳۱ روزه را یادآور شده‌است.

یلدا و جشن‌هایی که در این شب برگزار می‌شود، یک سنت باستانی است و پیروان میتراییسم آن را از هزاران سال پیش در ایران برگزار می‌کرده اند. در این باور یلدا روز تولد خورشید و بعدها تولد میترا یا مهر است. بسیاری بر این باورند که ریشهٔ پاسداشت شب چله میراث قوم کاسپیان‌ است. کاسپ‌ها از اولین اقوام آریایی هستند که وارد ایران شدند. آنها مردمانی با چشم‌های کبودرنگ و موهای بور بودند که ابتدا در گیلان امروزی سکنی گزیدند و پس از چندی به نقاط دیگر ایران مهاجرت کردند. کاسپ‌ها قوم نیرومندی بودند و تمدن توانمندی را پایه‌گذاری کردند. از جمله تمدن‌های آبی (Hydraulic Civilizations) که می‌توان از زیگورات چغازنبیل، آسیاب‌ها و قنات‌های دزفول و شوشتر به‌عنوان آثار باقیمانده از تمدن کاسپ‌ها نام برد. هم‌چنین پل‌های بسیاری با نام آناهیتا در سراسر ایران ساختند و با ساخت چهارتاقی‌هایی توانستند انحراف ۲۳ درجهٔ مدار زمین در گردش به دور خورشید را اندازه‌گیری کنند. کاسپ‌ها با استفاده از این ابزار به تقویمی دقیق دست یافتند و دریافتند که پس از آخرین شب پاییز بر طول روزها اندک‌اندک افزوده شده و از طول شب‌های سرد کاسته می‌شود.

این جشن در ماه پارسی «دی» (تولد دوباره خورشید) قرار دارد که نام آفریننده در زمان پیش از زرتشتیان بوده‌ است که بعدها او به نام آفریننده نور معروف شد. واژهٔ روز (DAY) در زبان انگلیسی (که همریشه با زبانهای کهن آریایی است) نیز از نام این ماه برگرفته شده‌ است. نور، روز و روشنایی خورشید، نشانه‌هایی از آفریدگار بود در حالی که شب، تاریکی و سرما نشانه‌هایی از اهریمن. مشاهده تغییرات مداوم شب و روز مردم را به این باور رسانده بود که شب و روز یا روشنایی و تاریکی در یک جنگ همیشگی به سر می‌برند. روزهای بلندتر روزهای پیروزی روشنایی بود، در حالی که روزهای کوتاه‌تر نشانه‌ای از غلبهٔ تاریکی و اهریمن بر زمین. هنگام توسعهٔ آیین مهر در اروپا، مراسم شب چله به عنوان روز زایش مهر و نور و راستی با شکوه تمام برگزار می‌شده‌ است و پس از استیلای مسیحیت در اروپا، آداب و رسوم آیین مهر که در زندگی مردم و به‌خصوص در میان رومیان نفوذ کرده بود هم‌چنان باقی ماند اما با آمدن دین جدید رنگ نباخت . تا سال ٣۵٠ میلادی تمام فرقه‌های مختلف مسیحیت متفق‌القول روز ششم ژانویه را روز میلاد مسیح می‌دانستند ولیکن نفوذ آیین مهر کلیسای روم را بر آن داشت تا روز تولد عیسی مسیح را مطابق با تولد مهر یا میترا قرار دهد تا از التقاط این دو مناسبت نفوذ بیشتری بر زندگی مردم داشته باشد و بزرگ‌ترین جشن آیین مهر را در خود حل کنند. با قدرتمند شدن کلیسای رم و پس از گذشت زمان، فرقه‌های دیگر مسیحیت به این سمت و سو گرویدند. لیکن هنوز کلیسای ارمنی و ارتدوکس شرقی روز ششم ژانویه را روز میلاد مسیح می‌دانند.
آنچه از نظر پژوهشگران مسلم است این است که ٢١ یا ٢۵ دسامبر با توجه به اشاره‌های انجیل به فصل زراعت و اعتدال هوا و هم‌چنین تاریخ دوران اولیه‌ی مسیحیت ، روز میلاد عیسی مسیح نیست و نفوذ آیین مهر در رسوم کلیسا نیز غیرقابل‌انکار است. نخستین مایه‌های جشن کریسمس وایلانوت میراث و هدیه‌ی ایران کهن به جهانیان است که خود تا به امروز در زنده‌ نگه‌داشتن آن کوشیده‌ است. . ایرانیان باستان این شب را شب تولد الهه مهر «میترا» میپنداشتند، و به همین دلیل این شب را جشن میگرفتند و گرد آتش جمع میشدند و شادمانه رقص و پایکوبی می‌کردند.آن گاه خوانی الوان می‌گستردند و «میزد» نثار می‌کردند. «میزد» نذری یا ولیمه های بود غیر نوشیدنی، مانند گوشت و نان و شیرینی و حلوا، و در آیینهای ایران باستان برای هر مراسم جشن و سرور آیینی، خوانی می‌گستردند که بر آن افزون بر آلات و ادوات نیایش، مانند آتشدان، عطردان، بخوردان، برسم و غیره، برآورده ها و فرآورده های خوردنی فصل و خوراکهای گوناگون، از جمله خوراک مقدس و آیینی ویژه‌ای که آن را «میزد» می‌نامیدند، بر سفره جشن می‌نهادند. ایرانیان گاه شب یلدا را تا دمیدن پرتو پگاه در دامنهٔ کوه‌های البرز به انتظار باززاییده‌شدن خورشید می‌نشستند. برخی در مهرابه‌ها (نیایشگاه‌های پیروان آیین مهر) به نیایش مشغول می‌شدند تا پیروزی مهر و شکست اهریمن را از خداوند طلب کنند و شب هنگام دعایی به نام «نی ید» را می‌خوانند که دعای شکرانه نعمت بوده‌ است. روز پس از شب یلدا (یکم دی ماه) را خورروز (روز خورشید) و دی گان؛ می‌خواندند و به استراحت می‌پرداختند و تعطیل عمومی بود (خرمدینان , این روز را خرم روز یا خره روز می‌نامیدند). در این روز عمدتاً به این لحاظ از کار دست می‌کشیدند که نمی‌خواستند احیاناً مرتکب بدی کردن شوند که میترائیسم ارتکاب هر کار بد کوچک را در روز تولد خورشید گناهی بسیار بزرگ می‌شمرد.

ایپک کاراپینار İpek Karapınar بازیگر نقش لیلا در سریال ترکی در قلب من در روز یکم ژانويه سال 1984 در شهر استانبول ترکیه چشم بر جهان گشود. او فارغ التحصیل رشته ویولن از دانشگاه هنر است.

وی ابتدا در تلویزیون نوازده بود و بعد به بازیگری مشغول شد.

فیلم شناسی

ملتم میرال اوغلو Meltem Miraloğlu بازیگر نقش دجله در سریال ترکی در قلب من در روز 13 ژانويه سال 1987 چشم بر جهان گشود. پدر و مادرش هر دو نوازنده موفقی هستند. او فارغ التحصیل در آکادمی هنرهای زیبا است.
ملتم میرال اوغلو به غیر از بازیگری، فیلمنامه هم می نویسد.

فیلم شناسی

• 2011 -2013 Hayat Devam Ediyor – Senarist: Mahsun Kırmızıgül
• 2010 Kasaba – Yönetmen: Cevdet Mercan / Doğan Ümit Karaca
• 2010 Kılıç Günü Dizisi – Yönetmen: Raşit Çelikezer / Osman Sınav
• 2008 Bir Bulut Olsam Dizisi– Yönetmen: Ulaş İnaç
• Hayatı Çalınan Çocuklar Sosyal Sorumluluk Projesi (Reklam Filmi)

عکسهای ملتم میرال اوغلو

یـــه روزی میــرســـه کـــه ...

جـــای خــــالیم رو بــا هیـــچ چیــز نمیتـــونی پـــرکنــی...

مــن خـــاص نبـــودم ، فقــــط  عشـقم بــی ریــــا بـــــود...

====================================================

دلـــم بــدجـــور درد میکـــند - مــــادر-

یــادش بخـــیر ، کوچـــکتر کــه بــودم - مــــادرم - میــگفتــــ :

( پـــرخـــوری - دلــــدرد هم مــی آورد )

هـــوایم را نــداشتی - مــــــادر - !

خیـــــلی " غصــــه خـــوردم "

دلــــــم بــدجــــور درد مــــیکند... 

====================================================

عجبـــ سالی داریم :

آغازش --- جمعــــــه

پــایــانــش --- جمعـــــــه

نیمه شعـبانش --- جمعــــــه

عاشـــورایــــش --- عــصر جمعــــــه

23 رمضان شبــ قــــدر --- شبـــ جمعـــــــه

====================================

بـــهار رســـــــید

و هــوا پــر شــده از " دوســـتتــ دارم" هــایی کــه بــرایتــ بــه دســــتــ بــاد سپـــرده ام

مـــبادا پنــــجره اتـــ بســــته بـــاشــد!

================================================

یــــکـــ روز رســـد غمـــی بــه انــدازه کـــوه

یـــکــــ روز رســــد نشـــاط بــه انـــدازه دشـــتــ

افـــــسانـــه زنـــدگــانــی مــا ایــن اســتـــ :

در ســـایــه کـــوه بــایــد از دشــــتــــ گــذشـــتــ ... !!!

=============================================

خــــــــــدایـــــا

بـــه عـــزتـــتـــ پــــناه آورده امـــ

دســــتــ  دلـــمــ را بـگــیر ...

مــــن تنـــهایـــمـ

و تـــو ...

تنـــها دارایـــی منــــی

=====================================================

کـــسی نمــیداند !

پشـــت ایــن چـــهره آرام ، در دلـــم چـــه میـــگذرد...

نـــه نمـــیدانی !

هیــــچ کـــس نمـــیداند

ایــن آرامـــش ظاهر و ایــن دل نــاآرام چــــقدر ...

" خســــته ام میــــــکند "

==========================================================

لبـــخند بزن!

بــدون انتـــظار پاسخی از دنـــیا ...

بــدان روزی دنــــیا آنقــدر شرمنده میـــشود که...

بــه جای پــاسخ لبــــخند با تــمام سازهـــایتــ میــــرقــصد

=========================================

ســـر بر شــانه خــــــدا بگــذار

تا قصــه عشـــق را چنـــان زیبا بخوانــــد...!

کـــه نه از دوزخ بــترســی

و نــــه !!!

از بهــــشتــ بــه رقـــص آیــی

قصـــه عشــــق ، انســــــان بــودن مــاســتــ

===============================================

دستــــ از پـــا خـــطا کــنی ، تـــعویض مـیشوی

همـــــین حــــوالــی کــــسی شبــــیه توســـتــــ

ایـــن اســـتــــ ...!

پیــــام عشــــــق هـــای امـــروزی

====================================================

میـــدونــی متـــرسکـــــ بــه کـــلاغ چـــی گـــفتـــ ؟

گـــفتـــ : هـــرچی میــــــخوای نــــوکـــ بــزن . 

امـــــا تنـــــهام نـــــذار

========================================================================

نتـــرس،این قبرستـــون قلبـــ منه...

همه کســــایی که گفتن عاشقـــتم ، اینجـــا دفنن ...

حـــــتی خـــود تــــو !!!

سعی نـــکن به بهـــانه خــواندن فـــاتحه ؛ سکــــوت اینجارو بهم بزنی ...

بگــــذار در این ظلمــــات تنهایی ، تنها بـــمانم. 

==================================================================

به جرم وسوسه...

چه طعنه ها که نشنیدی حوا...!

پس از تو...

همه تا توانستند ، آدم شدند...؟

چه صادقانه ، حوا بودی...!

و چه ، ریاکارانه آدمیم...!؟!

====================================================================

وقتی شیــــــری طعمه اش را 

با آمدن لاشـــــخورها رها میکند...!

نشان تــــــرس نیست بلکه ، بـــاورش  این است که...

طعمه اش ارزش خوردن ندارد!

====================================================================

شــــایــد از یـــاد  ببــــرمتــــ ، ولـــی ؛  هـــرگــز فـــرامـــوشتــــ  نــمیکـــنم

*****************************

****** *****

****** *****

****** *****

****** *****

****** *****

****** *****

****** *****

****** *****

****** *****

***********

****** *****

******عکس نوشته عاشقانه *****

****** *****

****** *****

زندگینامه نوشین طافی خواننده زن ایرانی 

نوشین طافی (زادهٔ ۱۸ اردیبهشت‌ماه ۱۳۶۰ در اندیمشک)، آوازخوان و مدرس آواز و تصنیف‌ خوانی موسیقی اصیل ایرانی است.

نوشین طافی فعالیت‌های هنری چون نقاشی و آوازخوانی را از سنین نوجوانی آغاز کرد. با وجود این، سال ۱۳۸۱، آغاز کوشش‌های جدی او در زمینهٔ موسیقی اصیل ایرانی محسوب می‎گردد.نوشین طافی دانش‌آموختهٔ مهندسی منابع طبیعی و فارغ‌التحصیل از دانشگاه موسیقی علمی و کاربری است. وی آواز را زیر نظر پری ملکی، معصومه مهرعلی، فاطمه سادات واعظی (پریسا) و محسن کرامتی فرا گرفته است. به گفته نوشین طافی در این میان، ارتباطی معنوی با محسن کرامتی برقرار شده است و کرامتی همواره در حکم یک معلم معنوی در فعالیت‌های هنری، در کنار او حضور داشته است.

او هم‌چنین با گروه‌های موسیقی طریقت، سیاه مشق، صبا و خنیا همکاری داشته است.

بعد از گذشت سال ها شاهد اتفاق بزرگی در عرصه هنر و موسیقی بودیم. رونمایی از آلبوم موسیقی با همخوانی یک بانوی هنرمند ایرانی که در محل شعبه تازه افتتاح شده نشر چشمه در مجتمع کورش برگزار شد.

آلبوم “تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم” که توسط نشر چشمه مجوز گرفته است ،با حضور جمعی از هنرمندان در مجتمع تجاری کورش، رونمایی شد. این اثر مجموعه‌ای از تصانیف پیمان خازنی است که مبتنی بر موسیقی ردیف دستگاهی و نگاهی ارکسترال شکل گرفته است. در این آلبوم اشعاری از بزرگان ادبیات معاصر از جمله مهدی اخوان ثالث و هوشنگ ابتهاج و همچنین مرتضی کیوان هاشمی و حسام‌الدین هروی با آهنگ سازی پیمان خازنی تلفیق شده است.

 “تو را ای کهن بوم بر دوست دارم” شامل قطعه‌ای با همین عنوان، سرای بی کسی، پیش رخ تو، سودای تو ای عشق شب یلداست. 

خدیجه طوبا بویوک‌اوستون (به ترکی: Hatice Tuba Büyüküstün) در تاریخ ۵/۸/۱۹۸۲ در استانبول متولد شد، دوران مدرسه را در همان شهر گذراند و سپس در رشته طراحی صحنه و دکور و طراحی لباس در دانشگاه معمار سِنان استانبول به تحصیلات خود ادامه داد . ضمن تحصیل در دانشگاه برای اولین بار در تبلیغ مول‌پد جلوی دوربین فیلمبرداری رفت.

در سال ۲۰۰۳ در ۴ قسمت آخر سریال جایگاه پادشاه (Sultan Makamı) بازی کرد. پس از آن در سال ۲۰۰۴ اولین فیلم سینمائی به نام پدرم و پسرم (Babam ve Oğlum) نقش کوتاهی را بازی کرد.

در همان سال در یک سریال تلویزیونی به نام Çemberimde Gül Oya بازی کرد و پس از آن در یک فیلم تلویزیونی به نام گلعذار (Gülizar) بازی کرد. سپس در سال ۲۰۰۵ با ایفای نقش در سریال Ihlamurlar Altında یا سنوات الضیاع Sanawat al daya در کشورهای عربی به شهرت رسید و طرفداران زیادی پیدا کرد.در سال ۲۰۰۷ در سریال دیگری به نام Asi بازی کرد.

طوبا بویوک‌اوستون در ضمن بازی در این سریال‌ها در چند تبلیغ تلویزیونی از جمله شامپوی پانتنت، ماکزیمم کارت، شکلات، لباس جین مارک کولینز و تبلیغ یک پارفوم در دوبی نیز بازی کرد. وی در تابستان ۲۰۰۹ در یک سریال تلویزیونی به نام بینی و بینک بازی کرد، این سریال محصول مشترک با کشورهای عربی بود و

از کانالام‌بی‌سی پخش شد.

طوبا بویوک‌اوستون در سال ۲۰۰۹ اولین نقش اول یک فیلم سینمائی به نام Yüreğine Sor را به عهده گرفت. و آخرین مجموعه ی ایشان که در آن به ایفای نقش پرداخت سریال تلویزیونی به نام GÖNÜLÇELEN یا همان دلربا می‌باشد که سال ۲۰۱۰ از تلویزیون aTV پخش شد. هم اکنون او از شهرت خاصی در بین کشورهای عربی و کشوهای بلوک شرق برخوردار است وسریال‌های او از کانالهای تلویزیونی این کشورها پخش شده‌است‎ طوبابویوک اوستون در سریالی بنام ""20dakika""به کارگردانی "سردار ایشیک" محصول 2013 که از شبکه استار پخش شد ایفای نقش کرد . وی در این سریال نقش "ملک" را بر عهده داشت. ولی این سریال در ترکیه بیننده زیادی نداشت و فقط 25 قسمت طول کشید و در یک فصل به پایان رسید . جدیدترین سریال او سریال Kara Para Aşk (لطیفه یا پول سیاه عشق) است که از 12 مارچ سال 2014 از کانال atv شروع به پخش شده است . او در این سریال پربیینده همبازی انگین اکیورک (بازیگر کریم در فاطماگل) شده است و در نقش لطیفه (الیف) دنیزر بازی می کند.

نزدیک به چند ماه بود که هواداران انگین و طوبی بویوک‌اوستون از انها خواهش کرده بودند که با هم همبازی بشوند سر انجام این دو بازیگر محبوب و خوش قیافه ترکی قرارداد بازی در سریال لطیفه را امضا کردند و قرار است حدود یک ماه دیگر روی انتن برود. انگین را کسانی که سریال فاطما گل را دیده اند در نقش کریم همسر فاطمه گل می شناسند و طوبی هم با سریال عاصی و بیست دقیقه در ایران معروف شده است.

فیلم شناسی

1. Kara Para Aşk (لطیفه یا پول سیاه عشق) (2014) -- لطیفه (الیف) دنیزر
2. بیست دقیقه (2013) -- ملک
3. دلربا (۲۰۱۰-۲۰۱۱) -- حسرت
4. عاصی (۲۰۰۷-۲۰۰۹) -- عاصی (عاصیه)
5. امتحان (۲۰۰۶) -- زینپ ارز
6. مسیر عشق (۲۰۰۵) -- دریا
7. پدرم و پسرم (۲۰۰۵) -- آیسون
8. در دایرهٔ من (۲۰۰۴) -- ضریفه
9. سلطان (۲۰۰۳) -- نسرین

عکسهای لطیفه در سریال لطیفه